Lee Kirby, Salute Medeoprichter en gepensioneerde kolonel van het leger interviewde Jenn Nachman, veteraan van de Amerikaanse luchtmacht.
Wat is het Salute Militaire gemeenschap?
Dé Salute Gemeenschap is een uniek cohort van veteranen en de militaire gemeenschap die als voorbeeld dienen van de waarde die hun ervaringen voor onze industrie brengen. De Militaire Gemeenschap ondersteunt Salute's missie en streeft ernaar om onze gedeelde visie te bereiken om veteranen en militaire echtgenoten carrièremogelijkheden te bieden in de datacenterindustrie. We zijn trots op de militaire gemeenschap die iets teruggeeft aan andere leden die een loopbaan in deze branche willen beginnen.
Voordat we dieper ingaan, willen onze lezers je graag een beetje leren kennen. Kun je ons iets vertellen over het ‘achtergrondverhaal’ uit je kindertijd?
Ik ben opgegroeid in Eldersburg, Maryland met mijn geweldige ouders Tricia en Martin en mijn drie zussen, Emily, Hailey en Erin. Ik ben opgegroeid met zwemmen en betrokken bij vrijwilligersprogramma's in de gemeenschap met veel structuur en dingen die me bezighielden. Toen ik op zoek ging naar hogescholen, kwam ik Clemson University en hun ROTC-programma tegen waar ik me voor aanmeldde en werd aangenomen. Clemson bood geweldige kansen die niet alleen het begin waren van mijn militaire carrière, maar me ook in staat stelden om clubwaterpolo te spelen, lid te worden van de Delta Zeta-sorority en levenslange vriendschappen te sluiten. Ik behaalde in 2014 een boekhouddiploma aan Clemson, samen met een commissie bij de luchtmacht, wat leidde tot mijn eerste opdracht in Ramstein, Duitsland.
En wat doe jij vandaag?
Tegenwoordig woon ik in de buurt van Richmond, Virginia met mijn man Greg en onze twee honden, Rosey en Sage. We reizen graag de wereld rond en vullen onze trips met buitenactiviteiten zoals wandelen, vissen, wildwaterraften, onze meest recente reis was naar Nieuw-Zeeland! Ik ben de directeur van Customer Experience bij Fulcrum-samenwerkingen (MCIM). Ik houd toezicht op onze klantervaringsstrategie, software-implementaties en onze dagelijkse technische ondersteuning en belangenbehartiging voor onze klanten. Ik ben ook een Logistics Readiness Officer die parttime werkt als militair reservist.
Kun je ons iets vertellen over je militaire achtergrond?
In 2014 werd ik door Clemson University aangesteld als 2nd Luitenant bij de Amerikaanse luchtmacht, en mijn eerste opdracht was als Logistics Readiness Officer op mijn droomlocatie Ramstein, Duitsland. Hier heb ik vier jaar lang een breed scala aan banen gedaan, waaronder de levering van vliegtuigonderdelen, het beheer van voertuigoperaties, gereedheid voor inzet/toezicht en vracht-/passagiersbewegingen wereldwijd. Ik heb veel kennis opgedaan door mijn ervaring bij Ramstein en door de collega's en mentoren die ik tijdens deze eerste opdracht heb gehad. Later werd ik ingezet in Kabul, Afghanistan, waar ik zeven maanden samenwerkte met het Afghaanse leger om hen te adviseren over konvooioperaties, logistiek van de toeleveringsketen en magazijnbeheer. Vanaf hier werd ik geselecteerd om deel uit te maken van het Logistics Career Broadening Program binnen de luchtmacht, waar ik kon samenwerken met partnerproductiebedrijven om vliegtuigonderdelen te verkrijgen en contracteren die wereldwijd nodig zijn voor oorlogsstrijders. Ik werd geselecteerd om te leren van ongelooflijke overheidsburgerpartners terwijl ik als student de ins en outs van de wereldwijde toeleveringsketen en best practices leerde. Rond deze tijd begon COVID en besloot ik na zes jaar actieve dienst dat ik andere opties fulltime wilde nastreven, maar ik wilde nog steeds in het leger kunnen dienen. Ik koos ervoor om van actieve dienst over te stappen naar het reserveonderdeel, waar ik de afgelopen vier jaar in een paar rollen heb gediend. Dit omvatte voortdurende tijd werken binnen de Joint Reserve Force om de supply chain-reis voort te zetten en vervolgens over te stappen naar werken in een grote luchthaven om toezicht te houden op de helling, vracht en speciale afhandeling van zware vliegtuigbewegingen.
Kunt u het meest interessante verhaal delen dat u tijdens uw militaire carrière hebt meegemaakt? Wat
“take away” heb je van dat verhaal geleerd?
In Afghanistan leidden we konvooien en adviseerden we het Afghaanse leger. Er is zoveel meer dat je moet doen als je je team leidt en invloed uitoefent om een gezamenlijk resultaat te bereiken. Er is altijd een groter puzzelstukje waar je in past, en ik leerde snel waar ik strategisch paste en hoe ik tactisch moest handelen; dit was de toets naar een succesvolle missie. Ik heb die les geleerd en vraag mezelf altijd af: 'hoe kan ik grotere en betere waarde creëren vanuit de positie waarin ik zit met mijn directe en indirecte invloed?', omdat je altijd beide factoren hebt, en ze stellen je in staat om zoveel meer te bereiken als je het eenmaal beseft. Het tegenovergestelde is ook waar en voor degenen die het zich niet realiseren, kan de complexe operationele omgeving een onoplosbare puzzel worden, en ik denk dat het leger de mogelijkheid biedt om snel te leren hoe om te gaan met complexe, dubbelzinnige en snel veranderende situaties. Ten slotte heeft het leger me geleerd om voor mijn team te zorgen, en hun motivatie zal positieve resultaten opleveren, ongeacht de omstandigheden. Motivatie komt van een leider die een klimaat creëert dat is gebouwd op vertrouwen, verantwoordelijkheid en duidelijkheid, waarbij iedereen zijn rol en de missie kent. Ik diende vanwege mijn liefde voor mijn land, maar ik realiseerde me niet hoeveel ik als leider zou groeien en leren.
Denk je dat je ervaring in het leger je heeft geholpen om je voor te bereiden op zaken of leiderschap? Kunt u uitleggen?
Er zijn zoveel dingen waar je op jonge leeftijd verantwoordelijk voor bent binnen het leger, en je moet verantwoordelijkheid nemen als dingen mislukken. Je leert dat dingen soms mislukken. Je leert ook dat het oké is om te falen, maar het is niet oké om op dezelfde manier te falen; dat is zo nuttig voor mij geweest in mijn burgerleven. In het leger wordt falen gezien als een kans om te leren en je deelt die informatie zodat anderen kunnen profiteren van wat je hebt geleerd. Dat soort omgeving helpt een organisatie om snel te leren en zich aan te passen en zelfs grote bedrijven die dit soort mindset aannemen, kunnen hetzelfde doen. Het leger neemt jongeren en geeft ze een missiegerichte oriëntatie met leiderschapsverantwoordelijkheid en zet ze vroeg en vaak onder stress, soms in situaties van leven of dood. Dat is wat een veteraan onderscheidt van hun burgercollega's en waarom je zoveel veteranen in leiderschapsrollen in bedrijven ziet.
Niemand van ons is in staat om succes te behalen zonder enige hulp onderweg. Is er een bepaalde persoon die je dankbaar bent die je heeft geholpen om te komen waar je nu bent? Kun je een verhaal delen?
Ik heb met zoveel geweldige mensen gewerkt en zou veel tijd kunnen besteden aan het erkennen van iedereen, te beginnen met mijn ouders en doorlopend tot mentoren vandaag. Er is echter één persoon die mijn fundament als jonge luitenant heeft gebouwd en ik denk dat hij een grote invloed heeft gehad op mij om de leider te worden die ik vandaag ben. Als jonge tweede luitenant had ik het geluk dat Chief Master Sergeant Donna Schultz mij onder haar hoede nam en mij alles leerde over logistieke operaties, militaire erfenis en het leven. De complexiteit en nuances van het omgaan met zowel complexe operaties als het leiden van jonge mensen zijn verbijsterend voor een nieuwe officier en ze heeft mij beide op zo'n professionele en verzorgende manier geleerd. Soms deed ze het zelfs zonder dat ik het wist. Ik denk vaak aan haar en als ik met een moeilijke situatie word geconfronteerd, put ik uit wat ze me heeft geleerd en merk ik dat de basis van wijsheid die ze me heeft bijgebracht me goed van pas is gekomen. Ik hoop oprecht dat iedereen gezegend is met een soortgelijke mentor in zijn leven.
Je maakt deel uit van Salute Veteranengemeenschap die een gemeenschappelijke passie deelt om veteranen te helpen deze branche te betreden. Deze gemeenschap bestaat uit “veteranen die veteranen helpen”. Waarom is dit belangrijk voor jou?
Er is maar een klein percentage veteranen op de werkvloer. We veranderen door onze dienst en gaan het leger in op het moment dat we volwassen beginnen te worden, dus als we weer terugkeren naar het burgerleven, moeten we ons aanpassen. Soms zijn we een mysterie voor onze burgercollega's, en dat kan komen door Hollywood-portretten of de hype op sociale media. Vanwege deze enigszins vreemde culturele kloof is het belangrijk om een netwerk te hebben van mensen waarmee je kunt praten om te leren en je aan te passen. Het is ook waardevol om te helpen naarmate onze carrière vordert om een netwerk te hebben dat elkaar ondersteunt. Dus, net als elke andere groep mensen met gedeelde ervaringen, denk ik dat het waardevol is dat veteranen netwerken en elkaar ondersteunen, omdat we elkaar begrijpen en er een band is van het dienen, dus we beginnen het gesprek niet als vreemden, maar als oude vrienden.
Als je een beweging zou kunnen inspireren die het meeste goed zou brengen voor het grootste aantal mensen, wat zou dat dan zijn? Je weet nooit wat jouw idee teweeg kan brengen.
Inclusie wordt vaak gebruikt en zelden begrepen. Ik zou graag met een toverstaf kunnen zwaaien en een wereld hebben die echt inclusief is en geen barrières kent voor ondervertegenwoordigde groepen. Ik beperk dit niet tot geslacht of ras, maar breder tot elke groep individuen. Ik werk met Special Olympics en andere groepen die maatschappelijke barrières moeten overwinnen om deel te kunnen nemen aan dagelijkse activiteiten. Ik weet dat we op alle fronten nog een lange weg te gaan hebben, maar ik wil ook dat de hele samenleving meer openstaat voor het idee dat iedereen een plek aan tafel verdient, ongeacht verschillen, en dat we ernaar moeten streven om iedereen inclusief te maken.
Hoe kunnen onze lezers u online volgen?
ik heb een LinkedIn pagina!